Reisverhaal

Reisverhaal | Eén dag in het hart van Venetië

Wat doe je als je maar één dag hebt in het sprookjesachtige Venetië? Ik boekte een hotel midden in het centrum, zodat ik lopend alles kon ontdekken. In deze blog vertel ik je de hoogtepunten van mijn trip.

Wat doe je als je maar één dag hebt in het sprookjesachtige Venetië? Ik boekte een hotel midden in het centrum, zodat ik lopend alles kon ontdekken. In deze blog vertel ik je de hoogtepunten van mijn trip.

‘s Avonds kom ik aan op het treinstation Santa Lucia aan de noordkant van de stad. Voor mij ligt het Canal Grande met aan de overkant een prachtig gebouw, de kerk San Simeone Piccolo. Het idee om met de waterbus(vaporetto) naar het hotel te gaan, ben ik al gauw vergeten. Ik kan niet wachten om de stad te ontdekken. Samen met mijn reisgenoot loop ik over de Ponte degli Scalzi, dit is één van de 4 bruggen die over het grote kanaal heen loopt.  

We verdwijnen in de wirwar van donkere straatjes. Ik weet wel ongeveer welke richting we op moeten lopen, maar toch kun je makkelijk verdwalen in de stad. Er zijn veel doodlopende straten die uitkomen op het kanaal. Na een poosje vraagt mijn reisgenoot hoe ik nou zo zeker weet dat we de juiste kant oplopen. Ik glimlach en wijs naar een bordje op de gevel van een huis. Er staat een pijl op met ‘Ponte di Rialto’. “Die volg ik de hele tijd.” Mijn reisgenoot lacht: “Ah, vandaar!” De bordjes zijn best handig, want niet veel later zijn we bij de beroemde brug aangekomen.

DSC_0820

In het donker ziet het Canal Grande er prachtig uit met alle lichtjes langs het water. We genieten van het uitzicht en lopen dan weer verder. Het is al laat en we zijn moe van de reis. We volgen nu de bordjes ‘San Marco’ en ‘Al Accedemia’ en komen 10 minuten later aan bij het hotel. Morgen zal ik de spierpijn wel voelen in mijn benen. Ook al is de afstand niet zo ver, er zijn heel veel bruggetjes die je op en af moet lopen.

De volgende ochtend sta ik vroeg op om met zonsopgang foto’s te maken in de stad. Het is nog rustig en de meeste toeristen slapen nog. Ik geniet van de rust en loop door de straatjes richting het centrum. Niet veel later hoor ik de geluiden van de duiven die naar beneden fladderen en zich verzamelen op het San Marcoplein. Ik loop verder langs het Dogepaleis naar het water. Hier liggen de gondola bootjes in een rij aan de kade. Ik maak een paar foto’s en slenter dan weer terug richting het hotel om te ontbijten.

DSC_0721.jpg

Na het ontbijt verkennen we verschillende wijken van de stad. Via de Ponte dell’Accademia komen we in de wijk Dorsoduro. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op het centrum van Venetië, San Marco. Ook brengen we een bezoekje aan de Basiliek van Santa Maria della Salute. Na een afdwaling in het Noorden van de wijk zien we iets modernere huizen en lopen we terug door San Polo naar het grote kanaal. Met de waterbus varen we terug naar het San Marcoplein.

Hier bezoeken we eerst de beroemde basiliek van San Marco. De versieringen in de kerk zijn supermooi en ik kijk mijn ogen uit. Achterin de kerk is een trapje naar de kelder, het ziet er erg spannend uit en ik ben nieuwsgierig. Helaas mogen toeristen dit niet bezoeken. Wel kunnen we naar boven. Vanaf het balkon kunnen we het gouden plafond pas echt goed zien. De versiering bestaat uit allemaal goudkleurige mozaïek. Wat een werk moet dit geweest zijn om dit te maken!

DSC_0135.jpg

In de straatjes rondom het San Marcoplein halen we een lekkere pizza bij Happy Pizza die we opeten langs het water. Daarna nemen we ook nog een ijsje bij Gelato Fantasy. Ik vond het best wel duur, maar toen ik zag hoe groot één bolletje was, snapte ik wel waarom. Een bezoek aan de Campanile di San Marco (de grote toren) mocht niet ontbreken. Met de lift stond je in één keer boven, wat eigenlijk beste wel jammer was. Maar het uitzicht met de prachtige zonsondergang over de stad was het helemaal waard.

DSC_1033.jpg

Na een wandeling naar de wijk Castello en de Rialto brug, sloten we onze dag af met een heerlijke pasta van Dal Moro’s. Zonder navigatie is dit eettentje echt heel lastig te vinden. Vanaf de hoofdweg Campo de la Guerra, moet je een smal donker steegje in (Calle Casseleria), en dan moet je halverwege weer rechtsaf in een nog donkerder steegje. Aan het einde van deze steeg vind je de pastazaak Dal Moro’s. De pasta hier is vers en je kan zelf je pasta samenstellen. Van één portie raak je dan ook best wel vol. De eigenaar staat ook in de zaak en is heel vriendelijk. En de pasta is heerlijk!

Ben jij wel eens in Venetië geweest?

12 reacties op “Reisverhaal | Eén dag in het hart van Venetië

  1. Venetië, wat is dat toch prachtig! Ben in februari daar voor het eerst geweest en vond het echt heel mooi!

    Like

  2. Prachtige stad, zou er graag eens naartoe willen.
    Leuke schrijfstijl heb je trouwens!

    Like

  3. Linda | travellersoftheworld

    Ik ben twee keer in Venetië geweest, een keer midden in de zomer. Dat was de eerste keer en ik vond het een vreselijke stad. Ik had er niks mee en ik had mezelf voorgenomen om niet terug te gaan. Toch was ik heel nieuwsgierig naar de carnaval daar, dus dit jaar heb ik Venetië tijdens de carnaval bezocht en het was echt geweldig leuk. Ik wil nog een keer en ben stiekem een beetje verliefd geworden op Venetië

    Like

  4. Pingback: Maandoverzicht april: hotspots en het begin van de lente – Moonlight travel

  5. Pingback: Ik ga bijna naar Italië! – Moonlight travel

  6. Pingback: De vrolijke huisjes van Burano – Moonlight travel

  7. Pingback: 7 leuke reisweetjes over mij – Moonlight travel

  8. Pingback: Goedkope stedentrips in de winter – Moonlight travel

Plaats een reactie